• หน้าแรก
  • คุยกับ CP
  • ข่าวเศรษฐกิจ - ธุรกิจ
  • CP เพื่อสังคมที่ยั่งยืน
  • ข้อเท็จจริง CP
  • แวดวง CP
  • เปิดหน้าต่างมองโลก
  • วิดีโอ
  • วารสารบัวบาน
  • ติดต่อเรา

บทที่ 7 : กลับมาซัวเถา...สู้ฝึกฝนอักขระจีน


โดย Nikkei My Personal History

19 สิงหาคม 2559

ผมเห็นทะเลและนั่งเรือครั้งแรกในชีวิตก็ตอนอายุ 11 ขวบ ผมนั่งเรือขนส่งลำใหญ่จากไทยไปซัวเถา เรือโคลงเคลงไปตามคลื่นทะเล คนจำนวนมากเมาเรือ แต่ผมไม่รู้สึกเมาเรือเลย หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ เรือก็เดินทางถึงบ้านเกิดของคุณพ่อที่ซัวเถา

บ้านเกิดของคุณพ่ออยู่ที่หมู่บ้านโผ่วเล้ง อำเภอเถ่งไฮ่ ปัจจุบันอยู่ในการปกครองของเมืองซัวเถา คุณพ่อมีบ้านอยู่ที่นั่น ซัวเถาเป็นเมืองท่าเรือการค้า แบบของอาคารบ้านเรือนเป็นตึกแถวที่ติดถนนมีระเบียงแบบ “อาเขต” ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากอาคารสถาปัตยกรรมแบบตะวันตก กล่าวคือ ถ้าเป็นอาคารสองชั้นจะทำเป็นกึ่งร้านค้ากึ่งที่อยู่อาศัย ชั้นล่างของอาคารจะมีหลังคายื่นออกมาติดต่อเนื่องกันเป็นระยะๆ เพื่อให้มีทางเท้าที่ขนานไปกับถนน ทั้งยังเป็นทางเดินที่มีหลังคาช่วยบังแดดบังฝนให้คนเดินเท้าอีกด้วย อาคารแบบนี้เป็นเอกลักษณ์ของซัวเถา ผมอาศัยบนชั้น 3 ของอาคาร ตอนนี้อาคารนั้นก็ยังอยู่ แต่ไม่มีคนอาศัยแล้ว สมัยนั้นคุณพ่อของผมมักไม่ค่อยพำนักอยู่บ้าน แต่จะไปอยู่ที่สวน ตอนที่ผมอยู่ซัวเถา ไม่มีปัญหาเรื่องการสื่อสารเลย เพราะตอนที่อยู่กรุงเทพฯ ผมใช้ภาษาแต้จิ๋วสื่อสารกับคุณแม่อยู่แล้ว

เรียนตามให้ทัน

อย่างไรก็ตาม ปัญหาใหญ่ของผมในเรื่องการสื่อสารอยู่ที่ตัวอักษรจีน ตอนผมอยู่ที่กรุงเทพฯ ผมได้เรียนภาษาจีนที่โรงเรียนแรกเพียง 1 ปี หลังจากนั้นพอย้ายมาเรียนที่โรงเรียนสารสิทธิ์พิทยาลัยก็ไม่ได้เรียนภาษาจีนอีก เพราะที่โรงเรียนสอนแต่ภาษาไทย ในปีพ.ศ. 2495 ผมเข้าไปเรียนชั้น ป.4 ที่ซัวเถา เพื่อจะเขียนภาษาจีนให้คล่อง ผมต้องเอาตำราต่ำกว่า ป.4 มาศึกษาเพิ่มเติม

ในสมัยนั้น นักเรียนที่อยู่ในชั้นเดียวกันมีอายุต่างกันมาก สาเหตุเพราะเมื่อเกิดการก่อตั้งชาติจีนใหม่ คนที่ไม่เคยได้เรียนหนังสือแต่มีอายุมากแล้ว ก็มีโอกาสได้เรียนหนังสืออีกครั้ง ประกอบกับมีลูกหลานชาวจีนอีกจำนวนไม่น้อยที่ได้กลับมาเรียนที่ซัวเถา เด็กๆ เลยถูกนำมาเรียนรวมกัน ตอนนั้นผมก็ถือว่าอายุมากในชั้นเรียนเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่ใช่เด็กโตสุด เพื่อนร่วมชั้นบางคนอายุมากกว่า 15 ปี

ผมไม่อยากให้เพื่อนๆ ล้อ จึงตั้งใจเรียนภาษาจีนโดยซื้อพจนานุกรมภาษาแต้จิ๋วมาจากร้านขายหนังสือ และขอยืมหนังสือเรียนของเพื่อน ป.1 และ ป.2 เพื่อมาศึกษาด้วยตนเองที่บ้านตอนหลังเลิกเรียน และผมจะตื่นตอน 6 โมงเช้าเพื่อลุกขึ้นมาท่องหนังสือจีนที่ระเบียงบ้านทุกวัน ที่โรงเรียนมีการสอบแทบทุกวัน ทุกครั้งหลัง
จากสอบเสร็จผมจะขอให้คุณครูช่วยอธิบายข้อผิดพลาดให้ผมอีกครั้ง

ในแต่ละมณฑลของประเทศจีนต่างก็มีภาษาท้องถิ่นเป็นของตนเอง การออกเสียง และไวยากรณ์ก็แตกต่างกันอย่างมาก หลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์ได้จัดตั้งรัฐบาลมาปกครองประเทศจีน ก็ได้ส่งเสริมให้มีการสอนภาษาจีนกลางเป็นภาษามาตรฐานไปทั่วประเทศ โรงเรียนที่ผมเรียนก็มีการสอนภาษาจีนกลางสัปดาห์ละ 1 ครั้ง แต่คะแนนพูดจีนกลางของผมยังไม่ค่อยดีนัก ภายหลังไปทำธุรกิจในไต้หวัน จึงมีโอกาสได้ฝึกพูดจนคล่อง

งานอดิเรกที่สร้างธุรกิจ

ช่วงอยู่ชั้น ป.5 ผลการเรียนของผมดีขึ้นตามลำดับ สอบได้ที่ 2 และ 3 ของห้อง พอเริ่มรู้หนังสือจีนแล้ว ผมก็เรียนได้ดีขึ้นมาก วิชาคณิตศาสตร์เป็นวิชาที่ผมถนัดที่สุด ไม่เรียนก็สามารถสอบได้คะแนนสูงๆ เมื่อผลการเรียนของผมดีขึ้นแล้ว ผมก็มีเวลาให้กับงานอดิเรกมากขึ้น ตั้งแต่ผมเรียนชั้นประถมที่ไทย ผมก็ชอบเลี้ยงไก่ชนแล้ว พอย้ายมาเรียนที่ซัวเถา ผมก็เลี้ยงไก่ชนอีกครั้ง และก็ชอบนำไก่ชนไปฝึกฝีมือกับไก่ชนของคนแถวบ้าน

ผมยังได้ไก่ตัวเมียมาจากสวนของคุณพ่ออีกด้วย ผมจึงเริ่มเลี้ยงไก่ตัวเมีย เพื่อนๆ ที่โรงเรียนมักผลัดเปลี่ยนกันมาให้อาหารไก่ที่บ้านของผม เมื่อไก่ออกไข่ ผมก็แบ่งไข่ให้เพื่อนๆ เอากลับไปบ้าน ที่ระเบียงบ้านของผมยังมีกรงนกอีกด้วย ในกรงมีนกพิราบสีขาวหลายสิบตัว ผมให้อาหารนกพิราบทุกวัน และเริ่มฝึกนกพิราบ ผมยังจำได้ว่าเคยปล่อยให้พวกมันบินไป แต่มีหลายตัวไม่ได้บินกลับมา ผมเลยไปขอความรู้จากเพื่อนข้างบ้านที่ชำนาญการเลี้ยงนกพิราบ ให้สอนเคล็ดลับการเลี้ยง บางทีการที่ผมได้มาทำธุรกิจสัตว์ปีก ส่วนหนึ่งอาจเป็นผลมาจากการที่ผมผูกพันกับไก่และนกมาตั้งแต่วัยเด็กก็เป็นได้

เมื่อผมยังเด็ก กล้องถ่ายรูปเป็นของที่หาได้ยาก ผมชอบเล่นกล้องถ่ายรูปมาก และผมมักใช้กล้องถ่ายรูปของคุณพ่อ ถ่ายรูปให้คุณครูและเพื่อนๆ เสมอ ผมล้างรูปถ่ายเองที่บ้าน ทุกครั้งหลังจากล้างรูปเสร็จ ผมก็จะเอารูปถ่ายไปแจกให้ทุกคน การที่ผมชื่นชอบเทคโนโลยีและของใหม่ๆ ตั้งแต่เด็กนั้น น่าจะส่งผลต่อการประกอบอาชีพในภายหลังของผมอยู่มากทีเดียว

 

แปลและเรียบเรียงโดย :

- คุณภรณี จิรวงศานนท์ สำนักประธานกรรมการ เครือเจริญโภคภัณฑ์

- มร. หวง เหวยเหว่ย ผู้จัดการทั่วไปฝ่ายพัฒนาโครงการ บริษัท ซีที อินฟราสตรักเจอร์ ดีเวลลอปเมนต์ จำกัด

 

ที่มา : http://www.nikkei.com/article/DGXKZO04516260W6A700C1BC8001/

ข่าวยอดนิยม

เครือเจริญโภคภัณฑ์บริษัทข้ามชาติแห่งแรกในจีนจดทะเบียนการค้าหมายเลข 000...

17 พฤษภาคม 2560
24710

การบริหารงานบุคคลของเครือเจริญโภคภัณฑ์ ในยุค 4.0...

08 พฤศจิกายน 2560
18718

โครงการเลี้ยงไก่ไข่อาหารกลางวันนักเรียน การ “ให้” อย่างมีคุณค่า ทั้งด้...

03 กรกฎาคม 2558
18670

สร้างประเทศไทย 4.0 ให้เป็นจริงได้อย่างไร โดย ท่านประธานฯธนินท์ เจียรวน...

21 กุมภาพันธ์ 2560
9260

แชร์ข่าวสาร

บทที่ 6 : ความฝันในวัยเด็ก...ผู้กำกับภาพยนตร์... บทที่ : 8 ผู้นำตัวน้อย กับความรู้ที่ยิ่งใหญ่...
  • CP Group
  • เครือเจริญโภคภัณฑ์
  • นิกเคอิ
  • Nikkei
  • ธนินท์ เจียรวนนท์
  • My Personal History

ข่าวที่น่าสนใจ

อ่านข่าวทั้งหมด อ่านข่าวทั้งหมด

เครือซีพี มุ่งเข็มทิศสู่เป้าหมายองค์กรแห่งความยั่งยืน ตามแนวทางสหประชา...

14 มกราคม 2564
339

“สิ่งที่ถูกต้อง ต่อตนเองและต่อประเทศชาติ เราต้องทำ”….เรื่องเล่าจาก “ภู...

14 มกราคม 2564
71

“The Pride of Nation” วิสัยทัศน์ผู้บริหารกับโครงการรถไฟความเร็วสูงเชื่...

06 มกราคม 2564
138

ซีพีแรม มองภาพใหญ่ “ปัญหาอาหารที่ถูกทิ้ง” กระทบเศรษฐกิจ-สังคมโลก...

15 ธันวาคม 2563
1186

เครือเจริญโภคภัณฑ์
Copyright 2016.
Privacy Policy | Rules & Regulations

ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง

  • ความรู้คู่คุณธรรม: www.truepookpanya.com
  • CP-Enews ปี 2013: news.cpfworldwide.com
  • CP-Enews ปี 2012: www.cpthailand.com/enews

ติดต่อเรา

สำนักกิจกรรมสื่อสารองค์กร เครือเจริญโภคภัณฑ์ เลขที่ 18 อาคาร ทรู ทาวเวอร์ ชั้น 25 ถนนรัชดาภิเษก แขวงห้วยขวาง เขตห้วยขวาง กรุงเทพฯ 10310

  • โทรศัพท์ : 02-858-6286 / 02-858-2564 / 02-858-3721-2
  • โทรสาร : 02-858-3726
  • อีเมล์ : prcpgroup@cp.co.th